ZAPRASZAMY DO ZAPOZNANIA SIĘ Z NASZYMI USŁUGAMI
Anodowanie - Na czym polega?
Mianem anodowania określa się proces powierzchniowej obróbki metali polegający na elektrolitycznym wytworzeniu warstwy tlenku na powierzchni obrabianego przedmiotu. Anodowanie stosuje się głównie w stosunku do aluminium i jego stopów, przy czym elektrolitycznej obróbce powierzchniowej poddaje się również detale wykonane z niektórych odmian stali, tytanu oraz stopów magnezu. Anodowanie aluminium nazywane jest często elektrolityczną oksydacją aluminium. Niezależnie od stosowanego nazewnictwa jest to ten sam proces, który ma na celu wytworzenie ochronnej warstwy tlenku na powierzchni aluminiowego przedmiotu.
Dlaczego wykonuje się anodowanie?
Anodowanie jest procesem stosowanym w trzech celach:
- jako ochrona: warstwa tlenku na powierzchni obrabianego przedmiotu stanowi formę zabezpieczenia antykorozyjnego i mechanicznego,
- jako ozdoba: stopy aluminium poddane elektrolitycznej oksydacji uzyskują charakterystyczną fakturę, jednocześnie przez dodanie do elektrolitu substancji barwiących można uzyskać na ich powierzchni trwałe, nieścieralne powłoki kolorowe wpływające na estetykę przedmiotu,
- w celu wytworzenia warstwy izolacyjnej na folii aluminiowej.
Jak przebiega anodowanie?
Obrabiany detal metalowy zanurzany jest w kąpieli elektrolitycznej. Pełni on w tym przypadku rolę anody. Elektrolitem stosowanym podczas anodowania metalijest najczęściej kwas siarkowy. Podczas elektrolizy, po przyłożeniu do elektrod napięcia stałego 12-20V wydziela się tlen. W reakcji z metalem tlen tworzy na powierzchni detalu przeźroczystą powłokę tlenku.
Wyróżnia się kilka typów anodowania:
- typ I, w którym warstwę tlenku wytwarza się poprzez kąpiel w roztworze kwasu chromowego – typ szczególnie polecany w przypadku skomplikowanych powierzchni, które stwarzają ryzyko uwięzienia elektrolitu;
- typ II, w którym warstwę tlenku wytwarza się poprzez kąpiel w roztworze kwasu siarkowego – uzyskana w ten sposób powłoka jest gruba i odporna na ścieranie, dodatkowo sprzyja barwieniu anodowanych przedmiotów;
- typ III, w którym warstwę tlenku wytwarza się poprzez kąpiel w roztworze bardziej stężonego niż w typie II kwasu siarkowego – to pozwala uzyskać znacznie twardszą niż w typie II powłokę, której twardość odpowiada hartowanej stali węglowej.